รูปแบบข้อมือของถุงมือ(Wrist Type)

Wrist Styles - รูปแบบข้อมือ

การเลือกถุงมือตามชนิดสารเคมี (Chemical Resistant Glove Selection Guide)

เครื่องหมายมาตรฐานถุงมือนิรภัย (Safety Gloves Standard)

รหัสประเภทแยกตามมาตรฐาน EN-Standards ดังต่อไปนี้
EN374 ถุงมือสำหรับป้องกันงานเคมีและอนุภาคขนาดเล็ก
EN381 ถุงมือสำหรับป้องกันงานเลื่อยด้วยมือ
EN388 ถุงมือสำหรับป้องกันงานเครื่องจักร
EN407 ถุงมือสำหรับป้องกันงานที่ใช้ความร้อนสูง
EN420 ถุงมือสำหรับป้องกันงานทั่วไป
EN421 ถุงมือสำหรับป้องกันงานรังสี,ไออนและสารเจือปนรังสี
EN455 ถุงมือสำหรับป้องกันงานการแพทย์
EN511 ถุงมือสำหรับป้องกันงานเย็น
EN659 ถุงมือสำหรับป้องกันงานดับเพลิง
EN30819 ถุงมือสำหรับป้องกันการลื่นไหล,การสั่นสะเทือน
EN1082 ถุงมือสำหรับป้องกันมือจากของมีคม เช่นมีด
EN pending ถุงมือสำหรับงานเชื่อม
EN60903 ถุงมือสำหรับป้องกันงานไฟฟ้า (ถุงมือเป็นฉนวนป้องกันไฟฟ้า)

ซึ่งโดยทั่วไปแล้วถุงมือที่ใช้อุตสาหกรรมจะต้องผ่านมาตรฐานหลักๆ คือ
มาตรฐาน EN388, EN407, EN511 ซึ่งมีความหมายดังต่อไปนี้



มาตรฐาน EN388

มาตรฐานนี้เป็นมาตรฐานที่บ่งบอกถึงลักษณะทางกายภาพเชิงกลของถุงมือ ว่ามีความทนต่อการใช้งานในลักษณะใดบ้าง โดยจะใช้เลข 4 หลัก โดยในเลขแต่ละหลักจะบ่งบอกถึงลักษณะการทนต่อการใช้งานที่ต่างกันดังต่อไปนี้

การทนต่อการเสียดสี: ขึ้นอยู่กับจำนวนรอบที่ต้องผ่านการเสียดสี
การทนต่อการบาดคม: ขึ้นอยู่กับจำนวนรอบต้องตัดผ่านถุงมือตัวอย่างด้วยความเร็วคงที่.
การทนต่อแรงเฉือน: ขึ้นกับแรงเฉือนที่กระทำต่อตัวอย่าง.
การทนต่อการเจาะทะลุ: ขึ้นกับแรงเจาะในลักษณะแบบเป็นจุดเดียวที่กระทำต่อตัวอย่าง.

มาตรฐานนี้เป็นมาตรฐานที่บ่งบอกถึงลักษณะในการกันความร้อนของถุงมือในลักษณะต่างๆ โดยจะใช้เลข 6 หลัก โดยในเลขแต่ละหลักจะบ่งบอกถึงลักษณะการทนต่อการใช้งานที่ต่างกันดังต่อไปนี้



Resistance to flammability

- การต้านทานเปลวไฟ(ประสิทธิภาพระดับ 0 - 4)
Contact heat resistance

- การทนต่อการสัมผัสของร้อน (ประสิทธิภาพระดับ 0 - 4)

Convective heat resistance

- การหน่วงความร้อน (ประสิทธิภาพระดับ 0 - 4)
Radiant heat resistance

- การต้านทานรังสีความร้อน (ประสิทธิภาพระดับ 0 - 4)

Resistance to small splashes of molten metal

- การทนต่อสะเก็ดโลหะหลอมขนาดเล็ก (ประสิทธิภาพระดับ 0 - 4)

Resistance to large splashes of molten metal - การทนต่อสะเก็ดโลหะหลอมขนาดใหญ่(ประสิทธิภาพระดับ 0 - 4)

โดยถุงมือทุกถุงมือต้องผ่าน EN388 เรื่องการทนการเสียดสี และกันบาดในระดับ 1



การต้านทานเปลวไฟ
ขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่วัสดุถุงมือไหม้ไฟและลามออกมา หลังจากได้นำสิ่งของที่ติดไฟออกไปแล้ว. โดยที่ตะเข็บของถุงมือไม่หลุดออกมาหลังจากที่ติดไฟเวลา 15 วินาที.

การทนต่อการสัมผัสของร้อน
ขึ้นอยู่กับช่วงอุณหภูมิ (100-500 องศาเซลเซียส) ที่ผู้ใช้จะไม่รู้สึกเจ็บปวดอย่างน้อย 15 วินาที ซึ่งถ้าหากได้ EN ข้อมูลระดับ 3 หรือสูงกว่าในการทดสอบนี้ จะถือว่าผลิตภัณฑ์นี้ได้ EN อย่างน้อย 3 ระดับในการทดสอบเปลวไฟด้วย แต่ถ้าหากไม่ได้ ระดับสูงสุดจะได้เพียงที่ระดับ 2

การหน่วงความร้อน
ขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่ถุงมือสามารถหน่วงเวลาการโอนความร้อนจากเปลวไฟ โดยระดับประสิทธิภาพนี้จะถูกระบุก็ต่อเมื่อถ้าได้ประสิทธิภาพ level 3 หรือ 4 ในการทดสอบ flammability.


การต้านทานรังสีความร้อน
ขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่ถุงมือสามารถหน่วงเวลาการโอนความร้อนจากรังสีความร้อน โดยระดับประสิทธิภาพนี้จะถูกระบุก็ต่อเมื่อถ้าได้ประสิทธิภาพ level 3 หรือ 4 ในการทดสอบ flammability.

การทนต่อสะเก็ดโลหะหลอมขนาดเล็ก
จำนวนโลหะหลอมหยดลงบนถุงมือที่จะทำให้ถุงมือตัวอย่างร้อนเพื่อระบุระดับ โดยระดับประสิทธิภาพนี้จะถูกระบุก็ต่อเมื่อถ้าได้ประสิทธิภาพ level 3 หรือ 4 ในการทดสอบ flammability.
การทนต่อสะเก็ดโลหะหลอมขนาดใหญ่
น้ำหนักของโลหะหลอมที่จะทำให้เกิดรูทะลุเข้าไปหลังถุงมือตัวอย่าง โดยการทดสอบจะล้มเหลวหากโลหะหลุดคาที่ถุงมือหรือหากมีการติดไฟ

มาตรฐาน EN511

มาตรฐานนี้เป็นมาตรฐานที่บ่งบอกถึงลักษณะในการกันความเย็นของถุงมือที่ – 50 องศาเซลเซียส ในลักษณะต่างๆ โดยจะใช้เลข 3 หลัก โดยในเลขแต่ละหลักจะบ่งบอกถึงลักษณะการทนต่อการใช้งานที่ต่างกันดังต่อไปนี้

Resistance to convective cold

- การหน่วงความเย็น(ประสิทธิภาพระดับ 0 - 4)

Resistance to contact cold

- การทนต่อการสัมผัสของเย็น (ประสิทธิภาพระดับ 0 - 4)

Permeability by water

- การซึมเข้าของน้ำ (ประสิทธิภาพระดับ 0 - 1)

โดยถุงมือทุกถุงมือต้องผ่าน EN388 เรื่องการทนการเสียดสี และกันบาดในระดับ 1

การหน่วงความเย็น
ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติฉนวนกันอุณหภูมิของถุงมือที่ได้จากการวัดการหน่วงเวลาในการส่งผ่านความเย็น

การทนต่อการสัมผัสของเย็น
ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติฉนวนกันอุณหภูมิของถุงมือที่ได้จากการสัมผัสของเย็น